Συμβουλέυτική γονέων – Οικογενειακή θεραπεία

Η οικογένεια αποτελεί μία ομάδα ανθρώπων που τα μέλη της συνδέονται μεταξύ τους με ισχυρούς και ανθεκτικούς δεσμούς, αλληλεπιδρούν και επικοινωνούν μέσω των αντίστοιχων ρόλων του πατέρα και της μητέρας, του γιου και της κόρης, του αδελφού και της αδελφής.

Η οικογένεια περνάει από διάφορα στάδια εξέλιξης και σε κάθε στάδιο χρειάζεται να αντιμετωπίσει διαφορετικές καταστάσεις και πιθανώς συγκρούσεις. Άλλα ζητήματα αντιμετωπίζει το νιόπαντρο ζευγάρι, άλλα η νεαρή οικογένεια και άλλα η οικογένεια με παιδιά στην εφηβεία.

Η προσαρμογή όμως σε κάθε στάδιο δεν είναι εύκολη υπόθεση, ειδικά για τους σημερινούς γονείς λόγω του ρυθμού ζωής, της έλλειψης χρόνου, των πιέσεων που δέχονται από το σχολικό περιβάλλον ή ακόμα  λόγω απροσδόκητων κρίσεων (διαζύγιο, θάνατος, ξαφνική ασθένεια). Πολλές φορές οι γονείς νιώθουν απογοητευμένοι και αναρωτιούνται αν οι ίδιοι είναι καλοί γονείς, συγκρίνουν ίσως τον εαυτό τους με έναν ιδανικό και τέλειο γονιό που είχαν φανταστεί ότι θα ήταν.

Αναμφισβήτητα, δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς, υπάρχουν όμως οι γονείς που αποδέχονται τον εαυτό τους, αυτο-διαπαιδαγωγούνται και με αυτό τον τρόπο αποτελούν ένα θετικό παράδειγμα για τα παιδιά τους.

Ετσι λοιπόν, πέρα από το πρόγραμμα αντιμετώπισης των δυσκολιών του παιδιού, είναι σημαντικό για εμάς να φροντίσουμε και να στηρίξουμε το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει το παιδί, την ίδια την οικογένεια.

Η συμβουλευτκή γονέων στοχεύει στην

• κατανόηση και διαχείριση της συμπεριφοράς του παιδιού.
• αποδοχή του εκάστοτε προβλήματος που εμφανίζεται και την στήριξη του παιδιού από το οικογενειακό περιβάλλον.
• αναγνώριση των αναγκών της οικογένειας και των μελών της ξεχωριστά.
• εύρεση λειτουργικότερων τρόπων επικοινωνίας με το παιδί.
• ενδυνάμωση του γονεικού ρόλου, έτσι ώστε οι γονείς να λειτουργήσουν ως σύμβουλοι και πρότυπα του παιδιού τους. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η συναισθηματική ωρίμανση και η αυτονόμησή του.
• ανάδειξη νέων στρατηγικών αντιμετώπισης των εντάσεων προσαρμοσμένες στις προσωπικές ανάγκες των μελών της οικογένειας.

Κατά την οικογενειακή θεραπεία συμμετέχουν όλα ή κάποια μέλη της οικογένειας, καθώς οι αλληλεπιδράσεις των μελών παίζουν πρωτεύοντα ρόλο και είναι αυτές που παρατηρεί ο ειδικός προκειμένου να επιτευχθεί ένας διαφορετικός πιο παραγωγικός τρόπος διαβίωσης. Στην οικογενειακή θεραπεία, η εμφάνιση κάποιου συμπτώματος ή δυσκολίας του παιδιού ή του ενήλικα αντιμετωπίζεται ως αποτέλεσμα δυσλειτουργικών μορφών αλληλεπίδρασης, και όχι ως ατομική δυσλειτουργία.

Τόσο η συμβουλευτική γονέων όσο και η οικογενειακή θεραπεία προγραμματίζονται με εβδομαδιαία ή δεκαπενθήμερη συχνότητα. Σημαντική είναι η παρουσία και των δύο γονέων.