Εργοθεραπεία

Πότε πρέπει να πάμε το παιδί μας σε εργοθεραπευτή;

 

Mήπως το παιδί σας δεν παίζει με τα παιχνίδια της ηλικίας του, πράγμα που σημαίνει ότι ένα παιδί μπορεί να μην ενδιαφέρεται για τα εν λόγω παιχνίδια (π.χ., να αντιμετωπίζει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα) ή να μην τα καταφέρνει (π.χ., να είναι λίγο πιο πίσω αναπτυξιακά σε σχέση με την ηλικία του);

Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί. Να μην έχει δηλαδή, ανάλογα με την ηλικία του, τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να φάει μόνο του, να βάλει τα ρούχα ή τα παπούτσια του, να πάει στην τουαλέτα, κ.λπ.;

Έχει ελαττωμένο μυϊκό τόνο (μοιάζει αδύναμο). Πρόκειται για ένα παιδί που φαίνεται να μην έχει αντοχή, να είναι χαλαρό- πλαδαρό;

Πέφτει εύκολα κάτω;

Δυσκολεύεται να υπολογίσει τη θέση του σώματός του στο χώρο (χτυπάει εύκολα). Σπάει συχνά τα παιχνίδια του;

Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο (ένα παιδί πριν γράψει θα πρέπει να μπορεί να συντονίσει την κίνηση του χεριού του, ώστε να ζωγραφίσει μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο), να φτιάξει παζλ (η δυσκολία καθορίζεται ανάλογα με την ηλικία του παιδιού), να κόψει με το ψαλίδι στο νηπιαγωγείο;

Είναι πολύ υπερκινητικό και δεν μπορεί να ησυχάσει;

 

Η εργοθεραπεία χρησιμοποιώντας έναν εποικοδομητικό τρόπο δραστηριότητας, βοηθά άτομα τα όποια επιπλήττονται απο φυσικά  τραύματα, ασθένειες, ψυχολογικές δυσλειτουργίες, αναπτυξιακές ή μαθησιακές αναπηρίες, κακή οικονομική κατάσταση και πολιτισμικές διαφορές, με σκοπό να αυξήσει στο μέγιστο βαθμό την ανεξαρτησία των ατόμων, να αποτρέψει την δυσλειτουργική συμπεριφορά και να  δώσει  τη δυνατότητα στους ανθρώπους να συμμετέχουν στα καθημερινά έργα της ζωής, που έχουν νόημα για αυτούς, αξιοποιώντας στο μέγιστο τις δυνατότητες τους. Η Εργοθεραπεία προωθεί την υγεία, την ευεξία, την κοινωνική ένταξη. Στόχος της Εργοθεραπείας είναι ένα άτομο λειτουργικό, αυτόνομο και ικανό να πετύχει κάθε επιθυμητό στόχο.

 

Η εργοθεραπεία αρέσει πολύ στα παιδιά, για το λόγο ότι δεν είναι και δεν λειτουργεί ως καθεαυτού μάθημα. Οι εργοθεραπευτές με επιλεγμένες δραστηριότητες-παιχνίδια που χρησιμοποιούν προσπαθούν να αναδείξουν και να εξελίξουν τις δεξιότητες που δεν έχουν καταφέρει αυτά τα παιδιά να αναπτύξουν. Εκτενέστερα, οι υπηρεσίες της εργοθεραπείας  περιλαμβάνουν:

• Διδασκαλία των βασικών δεξιοτήτων για την καλύτερη προσαρμογή στην καθημερινότητα,
• Την σταδιακή ανάπτυξη των κινητικών και αισθητηριακών λειτουργιών του ατόμου ,
• Ανάπτυξη των δεξιοτήτων για παιχνίδι,
• Δημιουργική απασχόληση του ελεύθερου χρόνου,
• Ανάπτυξη των εικαστικών δεξιοτήτων του ατόμου,
• Τέλος, εφαρμογή ορθότερων λειτουργικότερων τεχνικών για την δραστηριοποίηση του ατόμου.

Για να επιτύχει τα παραπάνω χρησιμοποιεί ειδικά προσαρμοσμένο εξοπλισμό (εκπαιδευτικά παιχνίδια), συγκεκριμένες τεχνικές και ασκήσεις, αξιολογεί είτε μέσω εξειδικευμένης παρατηρήσεις είτε χορηγώντας και ερμηνεύοντας κατάλληλα σταθμισμένα τεστ και μετρήσεις, και δημιουργεί έναν υποστηρικτικό και οικείο περιβάλλον για τα άτομα τα οποία χρήζουν εργοθεραπείας. Αυτές οι υπηρεσίες γίνονται ατομικά ή σε ομαδικό πλαίσιο.

Με βάση τον Αμερικανικό Σύλλογο Εργοθεραπευτών, αν το παιδί μας παρουσιάζει 3 ή περισσότερες από τις παρακάτω δυσκολίες, θα πρέπει να ζητήσουμε μία εργοθεραπευτική αξιολόγηση:

 

• Δεν παίζει με τα παιχνίδια της ηλικίας του, πράγμα που σημαίνει ότι ένα παιδί μπορεί να μην ενδιαφέρεται για τα εν λόγω παιχνίδια (π.χ., να αντιμετωπίζει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα) ή να μην τα καταφέρνει (π.χ., να είναι λίγο πιο πίσω αναπτυξιακά σε σχέση με την ηλικία του).
• Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί. Να μην έχει δηλαδή, ανάλογα με την ηλικία του, τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να φάει μόνο του, να βάλει τα ρούχα ή τα παπούτσια του, να πάει στην τουαλέτα, κ.λπ.
• Έχει ελαττωμένο μυϊκό τόνο (μοιάζει αδύναμο). Πρόκειται για ένα παιδί που φαίνεται να μην έχει αντοχή, να                                                      είναι χαλαρό–πλαδαρό.
• Πέφτει εύκολα κάτω.
• Δυσκολεύεται να υπολογίσει τη θέση του σώματός του στο χώρο (χτυπάει εύκολα). Σπάει συχνά τα παιχνίδια του.
• Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο (ένα παιδί πριν γράψει θα πρέπει να μπορεί να συντονίσει την κίνηση του χεριού του, ώστε να ζωγραφίσει μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο), να φτιάξει παζλ (η δυσκολία καθορίζεται ανάλογα με την ηλικία του παιδιού), να κόψει με το ψαλίδι στο νηπιαγωγείο.
• Υπάρχει εμφανής καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας του ή η ομιλία του είναι δυσνόητη                                                     και δεν αρθρώνει σωστά.
• Είναι πολύ υπερκινητικό και δεν μπορεί να ησυχάσει.
• Είναι πολύ ευαίσθητο σε οσμές, γεύσεις, θορύβους ή αγγίγματα.
• Αποφεύγει την παιδική χαρά.
• Έχει δυσκολίες στον ύπνο.
• Έχει δυσκολίες στο φαγητό, λερώνεται υπερβολικά ή δεν τρώει κάποιες βασικές τροφές. Μπορεί, για παράδειγμα, το παιδί να μην έχει τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να χρησιμοποιήσει το πιρούνι για να μπορεί να φάει.
• Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ή συγκεντρώνεται υπερβολικά σε μία δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχίζει σε άλλη. Για παράδειγμα, μπορεί να πρόκειται για ένα παιδί που διασπάται εύκολα η προσοχή του και έτσι δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί.
• Χρειάζεται περισσότερη εξάσκηση από άλλα παιδιά για να μάθει καινούργια πράγματα.
• Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς, δεν αφήνει διαστήματα μεταξύ των γραμμάτων και των λέξεων που γράφει. Μπορεί να μην έχει, για παράδειγμα, καλή αντίληψη στο οπτικό του σύστημα. Ο γραφικός του χαρακτήρας είναι πολύ κακός.
• Κουράζεται εύκολα κατά τη σχολική του εργασία. Μπορεί, για παράδειγμα, να πρόκειται για ένα παιδί που είναι υπερκινητικό, έχει διάσπαση προσοχής, είναι υποτονικό κ.ά.